Abstract

Das 1957 erschienene Irische Tagebuch von Heinrich Böll prägte in der Vorstellung der deutschen Leser ein Bild von Irland als einer geheimnisvollen Insel, auf der Glück und Melancholie Hand in Hand gehen - ein Bild, das bis heute Bestand hat. Das Werk, eine Sammlung loser Kurzgeschichten, die auf den Reiseerfahrungen des Autors beruhen, zeigt die Grüne Insel als ein Land der Kontraste und widersprüchlichen Gefühle, in dem sich die Vergangenheit mit der Gegenwart vermischt und in dem die mythische Landschaft und die scheinbare Einfachheit des Lebens einen tieferen Grund verbergen. Das Gleiche gilt für das Tagebuch selbst, das zwischen Beschreibungen malerischer Landschaften und irischer Bräuche auch Themen wie die allgegenwärtige Armut, die unvermeidliche Auswanderung, die Perspektivlosigkeit und die fast fanatische Religiosität, die Irland plagen, einfließen lässt. Diese Extreme lösten bei Heinrich Böll jedoch eine Sehnsucht nach der Ursprünglichkeit und Aufrichtigkeit der Grünen Insel aus, deren Fehlen er sehr stark spürte. Mit der Veröffentlichung des Irischen Tagebuchs wurde die persönliche Sehnsucht eines Mannes zu einem Massenwunsch der deutschen Gesellschaft, ein Land der „Fehler und Wahrheiten“ zu sehen und zu erleben. Mehr als 60 Jahre nach seinem Erscheinen inspiriert Heinrich Bölls Werk noch immer Generationen von Lesern zu Reisen mit dem Versprechen, eine Sehnsucht nach Irland zu stillen.

Published in 1957, Heinrich Böll's Irish Journal shaped in the minds of German readers an image of Ireland as a mysterious island where happiness and melancholy go hand in hand - an image that endures to this day. The work, a collection of loose short stories based on the author's travel experiences, shows the Emerald Isle as a land of contrasts and contradictory emotions, where the past blends with the present and where the mythical landscape and the apparent simplicity of life hide a second depth. The same is true of the journal itself, which, between descriptions of picturesque landscapes and Irish customs, also incorporates themes such as the omnipresent poverty, the inevitable emigration, the lack of prospects and the almost fanatical religiosity that plague Ireland. However, these extremes triggered in Heinrich Böll a longing for the originality and sincerity of the Emerald Isle, the absence of which he felt very strongly. With the publication of the Irish Journal, one man's personal longing became a mass desire of the German people to see and experience a land of "errors and truths". More than 60 years after its publication, Heinrich Böll's work continues to inspire generations of readers to travel with the promise of satisfying their longing for Ireland.

Wydany w 1957 roku Dziennik irlandzki Heinricha Bölla ukształtował w świadomości niemieckich czytelników obraz Irlandii jako tajemniczej wyspy, na której szczęście i melancholia idą w parze - obraz, który przetrwał do dziś. Dzieło to, będące zbiorem luźnych opowiadań opartych na doświadczeniach z podróży autora, ukazuje Szmaragdową Wyspę jako krainę kontrastów i sprzecznych uczuć, gdzie przeszłość miesza się z teraźniejszością, a mityczny krajobraz i pozorna prostota życia kryją drugie dno. Podobnie jest z samym dziennikiem, w którym pomiędzy opisami malowniczych krajobrazów i irlandzkich obyczajów pojawiają się również takie tematy jak wszechobecna bieda, nieunikniona emigracja, brak perspektyw i niemal fanatyczna religijność, które nękają Irlandię. Te skrajności wywołały jednak u Heinricha Bölla tęsknotę za oryginalnością i szczerością Szmaragdowej Wyspy, której brak bardzo silnie odczuwał. Wraz z publikacją Dziennika irlandzkiego, osobista tęsknota jednego człowieka stała się w niemieckim społeczeństwie masowym pragnieniem zobaczenia i doświadczenia kraju "błędów i prawd". Ponad 60 lat po publikacji, dzieło Heinricha Bölla nadal inspiruje pokolenia czytelników do podróży z obietnicą zaspokojenia tęsknoty za Irlandią.