Die Wörter ‚Laughter‘ und ‚Laugh‘ im Band The English and Scottish Popular Ballads (DE)
Słowa ‚Laughter‘ i ‚Laugh‘ w zbiorze The English and Scottish Popular Ballads (PL)
https://doi.org/10.16926/10.16926/trs.2021.06.05
This paper wittily addresses the theme of laughing and laughter in eight ballads selected from Volume 1 of Gutenberg's three volume collection of English and Scottish Popular Ballads, including Lady Isabel and the Elf-Knight, The Cruel Brothers, The Boy and the Mantle, The Laidley Worm, Clark Colven, The Broomfield Hill, King John and the Bishop and Captain Wedderburn’s Courtship, with a variety of other intertextual references. Drawing simultaneously on the two most comprehensive collections of English and Scottish Ballads: Francis James Child's and Steve Roud's, the paper demonstrates that laughter in ballads is "no laughing matter", and, indeed, the balladic laughter, no to be mistaken for (s)laughter, due to its social context of mediaeval times, prevails in various shades of negativity, as corroborated by Norbert Elias's sociological theory of laughter and Anca Parvulescu's study thereof. The paper provides a unique insight into the both merry and mirthless laughter prompted by a modern reading of English and Scottish folk ballads in today's cosmopolitan context.
(EN)Dieser Aufsatz befasst sich auf witzige Weise mit dem Thema „das Lachen“ und „lachen“ in acht Balladen, die aus dem 1. Band der dreibändigen Sammlung englischer und schottischer Volksballaden ausgewählt wurden, darunter: Lady Isabel and the Elf-Knight, The Cruel Brothers, The Boy and the Mantle, The Laidley Worm, Clark Colven, The Broomfield Hill, King John and the Bishop and Captain Wedderburn’s Courtship mit einer Vielzahl weiterer intertextueller Bezüge. Dabei stützt er sich gleichzeitig auf die beiden umfangreichsten Sammlungen englischer und schottischer Balladen: von Francis James Child und Steve Roud, und beweist, dass das Lachen in Balladen „keine lachende Angelegenheit“ ist, und dass das Lachen (laughter), das aufgrund seines sozialen Kontextes im Mittelalter nicht mit (s)laughter zu verwechseln ist, in verschiedenen Schattierungen von Negativität vorherrscht, was durch Norbert Eliasʼ soziologische Theorie des Lachens und Anca Parvulescus Studie dazu bestätigt wird. Der Beitrag bietet einen einzigartigen Einblick in das fröhliche und das freudlose Lachen, das durch eine moderne Lektüre englischer und schottischer Volksballaden im heutigen kosmopolitischen Kontext hervorgerufen wird.
(DE)Artykuł w dowcipny sposób podejmuje temat śmiechu i śmiania się w ośmiu balladach (Lady Isabel and the Elf-Knight, The Cruel Brothers, The Boy and the Mantle, The Laidley Worm, Clark Colven, The Broomfield Hill, King John and the Bishop and Captain Wedderburn’s Courtship) wybranych z tomu pierwszego trzytomowej kolekcji angielskich i szkockich ballad popularnych i uwzględnia liczne odniesienia intertekstualne. Nawiązując jednocześnie do dwóch najobszerniejszych zbiorów angielskich i szkockich ballad: Francisa Jamesa Childa i Steve'a Rouda, artykuł pokazuje, że śmiech w balladach „nie jest sprawą do śmiechu”, i rzeczywiście, balladowy śmiech (laughter), którego nie należy mylić z (s)laughter, ze względu na jego społeczny kontekst czasów średniowiecza, przeważa w różnych odcieniach negatywności, co potwierdza socjologiczna teoria śmiechu Norberta Eliasa i studium Anci Parvulescu. Artykuł dostarcza unikalnego wglądu w śmiech wesoły i beztroski, jaki wywołuje współczesna lektura angielskich i szkockich ballad ludowych w dzisiejszym kosmopolitycznym kontekście.
(PL)Download files
Citation rules
Cited by / Share
English
Język Polski
Deutsch